Alergie występują coraz częściej – diagnozowane są nawet u 30 – 40% osób; nie dziwi zatem, że zyskują miano schorzeń cywilizacyjnych. Narastającym problemem jest także współwystępowanie alergii pokarmowych i wziewnych, które mogą dotyczyć nawet kilkudziesięciu % alergików i jest konsekwencją tzw. alergii krzyżowych. Zjawisko to polega na możliwości uczulania przez Jeśli u Twojego dziecka pojawiają się problemy skórne, albo odczuwa ono dolegliwości ze strony układu pokarmowego, może to świadczyć o alergii pokarmowej. Dowiedz się, czym jest alergia pokarmowa, czym różni się od nietolerancji pokarmowej, jak się objawia, jak ją leczyć i jaką dietę zaproponować dziecku, aby pozbyć się nieprzyjemnych dolegliwości. alergia pokarmowa, dzieci, diagnostyka, dieta Angelika Kargulewicz Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Koninie Alergie pokarmowe u dzieci Alergia pokarmowa Reakcja alergiczna praktycznie może wystąpić w odpowiedzi na każdy potencjalny antygen. Nie bez powodu wskazuje się, że może ją wywołać nawet do 160 różnych produktów Z dodatkiem witaminy A, niezbędnej do prawidłowego funkcjonowania przewodu pokarmowego oraz narządu wzroku. Na bazie naturalnych składników z dodatkiem witamin i minerałów. Bez glutenu pszenicznego. Bez sztucznych konserwantów i wzmacniaczy smaku. Skład: kurczak 40%, wołowina 4%, minerały. Dodatki (/kg): Jak rozpoznać alergię u kota – podsumowanie. Reasumując, alergia u kota to bardzo skomplikowane zagadnienie. Różnorodność objawów zdecydowanie nie pomaga w postawieniu prawidłowej diagnozy. Tym bardziej istotne jest prowadzenie uważnej obserwacji oraz reagowanie na każdy symptom, który budzi niepokój. Objawy kliniczne u psów. U psów nie stwierdza się predylekcji wiekowej, u wielu osobników jednak objawy kliniczne występują przed ukończeniem 1. roku życia. Obejmują one świąd niezależny od pory roku, zapalenie zewnętrznego przewodu słuchowego, zapalenie skóry, eozynofilowe zapalenie naczyń, nawracające ropne zapalenie skóry sBPeW43. Alergie pokarmowe i nietolerancje dają bardzo podobne objawy. Podobnie też je się leczy. Różnicą jest jedynie rodzaj i podłoże reakcji. Odpowiedzialne są za nie różne składniki pokarmu, głównie białka, które czasem zamiast odżywiać powodują problemy zdrowotne . Do najczęstszych pokarmów, które wywołują alergię zaliczyć można: wołowinę, drób, wieprzowinę, mleko, soję, ryż, jagnięcinę, jaja oraz kukurydzę. Akcja eliminacja Podstawa leczenia alergii i nietolerancji pokarmowych jest dieta eliminacyjna. Specjaliści twierdzą, że powinna trwać nie mniej niż 8 tygodni. Na początku powinniśmy wykluczyć z diety naszego pupila składniki, które wywołują alergię. Potem powinniśmy podawać pokarm, z którym zwierzę nie miało wcześniej kontaktu, np. koninę, baraninę, mięso strusia lub ryby. To też powinno chwilę potrwać. Przy układaniu diety eliminacyjnej dla naszego pupila ogromne znaczenie ma znajomość składników pokarmowych, jakie zwierzę otrzymywało wcześniej i znalezienie dla nich wartościowych zamienników. Równie ważną kwestią jest sumienne stosowanie tej diety. Powinna być rygorystyczna. Nie ulegajmy prośbom pupila i nie dokarmiajmy go ani nie dawajmy innych smakołyków. Pilnujmy również, aby nie robili tego inni oraz by pies czy kot nie zjadł niczego przebywając poza domem. Obecnie na rynku – w sklepach zoologiczny, w Internecie i gabinetach weterynaryjnych - dostępne są dobrej jakości gotowe diety oparte na białku hydrolizowanym (pociętym na mniejsze nie uczulające fragmenty), które z powodzeniem mogą być stosowane u zwierząt z alergią pokarmową, jak i innymi rodzajami alergii. Atakują nie tylko układ pokarmowy Alergia pokarmowa może objawiać się nie tylko kłopotami trawiennymi. Mogą występować również inne objawy. Najbardziej charakterystyczne to przede wszystkim: świąd skóry, który utrzymuje się przez cały rok, krosty ropne i strupki oraz infekcje śluzówek. Chory zwierzak może również intensywne wylizywać okolice przestrzeni międzypalcowych i opuszek palcowych na wszystkich łapach. Zdarzają się również często nawracające i trudno leczące się zapalenia przewodów słuchowych. Zwłaszcza koty bardzo często drapią się aż do krwi – najczęściej w okolicy głowy i szyi. Zwierzęta też potrafią pokaleczyć się intensywnie ocierając się o różne przedmioty. Najczęściej po wyeliminowaniu alergenu objawy i dolegliwości skórne ustępują. Kłopotliwy objaw Jednym z najczęściej występujących ze strony układu pokarmowego objawów alergii i nietolerancji pokarmowych u zwierząt są przewlekłe biegunki. Podstawowym zagrożeniem związanym z biegunką jest duża utrata wody i elektrolitów, co może prowadzić do zaburzeń funkcjonowania całego organizmu. Czasem dolegliwość ta przechodzi samoistnie wraz z odstawieniem drażniącego pokarmu, ale zwierzę i tak jest osłabione. Przyda mu się również coś, co przywróci mu siły. Psy i koty powinny mieć stały dostęp do świeżej wody. Oprócz tego warto podawać im przeciwbiegunkowe środki, które możemy kupić w lecznicach weterynaryjnych. Mają przyjemny smak, bogaty skład, są łatwe w podawaniu i naprawdę szybko pozwalają wrócić zwierzakowi do zdrowia. Pytanie nadesłane do redakcji Dzień dobry, mam pytanie dotyczące alergii na kota. Moja chrześnica jest uczulona między innymi na kota. Ma trzy latka i często spędza ze mną popołudnia, a czasami także weekendy, gdzie ma do czynienia z kotem i psem. Gdy jest u mnie, nic się z nią nie dzieje. Nie dostaje żadnej wysypki, żadnej pokrzywki, nie kicha, nie łzawią jej oczka. Jest radosna i zachowuje się jak zdrowe dziecko. Kilkakrotnie jednak jej mama zwróciła mi uwagę, że po weekendzie spędzonym u mnie - niezależnie od tego, czy była u mnie jedną noc, czy trzy noce z rzędu, maleńka wymiotowała w nocy po powrocie do domu. U dziecka nie stwierdzono żadnej alergii pokarmowej, nie daję jej też do jedzenia nic ciężkostrawnego, jest więc mało prawdopodobne, że tyle razy zjadła coś, co jej zaszkodziło. Jej mama oskarża o to mojego kota, a ja już sama nie wiem. Czy to możliwe, aby nic jej nie było, kiedy z kotem przebywa, a gdy wróci do domu, zaczynały się wymioty? To normalne, aby alergia objawiała się w ten sposób? Dziękuję za poradę. Joanna Odpowiedziała dr n. med. Grażyna Durska Zakład Medycyny Rodzinnej Pomorski Uniwersytet Medyczny w Szczecinie Poradnia alergologiczna "Podgórna" w Szczecinie Jest bardzo mało prawdopodobne, a właściwie nieprawdopodobne, aby objawy występujące u Pani chrześniaczki były związane z uczuleniem na alergeny kota lub psa. Jak słusznie Pani zauważyła, w przypadku alergii objawy występują znacznie wcześniej (z reguły w czasie od 15 minut do 6 godzin od kontaktu z alergenem). Najczęstsze są objawy ze strony: układu oddechowego: kichanie, świąd nosa, kaszel, świszczący oddech, uczucie braku powietrza oczu: zaczerwienienie spojówek świąd, łzawienie skóry: zaczerwienienie, wykwity o charakterze bąbla pokrzywkowego, świąd. Ewentualny związek pomiędzy pokarmami spożywanymi przez dziecko a występującymi wymiotami można w bardzo prosty sposób potwierdzić lub wykluczyć. Proszę spróbować w czasie kilku kolejnych odwiedzin dziecka u Pani przygotowywać tylko takie posiłki, jakie maluch je w swoim domu. A może przyczyną wymiotów jest czynnik emocjonalny? Może dziecko nie lubi rozstań z Panią? Zdarza się, że w sytuacji rozstania, stresu bądź intensywnego przeżywania emocjonujących zdarzeń dzieci reagują wymiotami, podwyższoną temperaturą ciała, niespokojnym snem, brakiem apetytu itp. Piśmiennictwo: Krauze A., Kulus M.: Alergia na zwierzęta. Alergoprofil 2011; 7(1): 16-23. Rapiejko P.: Najczęstsze alergeny i ich występowanie. [W:] Fal (red.): Alergia, choroby alergiczne, astma. Tom 1. Kraków, Medycyna Praktyczna, 2010: 173 Rudzki E.: Alergeny. Medycyna Praktyczna 2008; 256 Willak-Janc E., Jonkisz P.: Pies - przyjaciel czy wróg alergika? Alergia Astma Immunologia 2012; 17 (3): 113-117. Współczesne koty domowe w ciągu ostatniego ćwierćwiecza dostąpiły niebywałego awansu stając się coraz częściej typowym zwierzęciem towarzyszącym, żyjącym w ścisłym kontakcie ze swoim właścicielem. Bytowanie … Czytaj dalej Nieswoiste zapalenie jelit (ang. inflammatory bowel disease, IBD) – to grupa przewlekłych chorób zapalnych przewodu pokarmowego, głównie jelita grubego lub cienkiego. IBD charakteryzuje się nawracającymi, przewlekłymi zaburzeniami ze strony przewodu pokarmowego, takimi jak zaburzenia wchłaniania w jelitach czy nieprawidłowa ich motoryka. Przypadłość ta może pojawić się zarówno u psów jak i u kotów. Niestety IBD jest coraz powszechniej występującym problemem zdrowotnym. Jak możemy podzielić nieswoiste zapalenie jelit? Jak je zdiagnozować i prawidłowo leczyć? Na te wszystkie pytania postaram się odpowiedzieć w poniższym artykule. 1. Jaka jest przyczyna IBD? 2. Podział IBD 3. Jakie są objawy IBD? Zapalenie eozynofilowe Zapalenie limfocytarno-plazmocytarne 4. Jak zdiagnozować nieswoiste zapalenie jelit? 5. Zapalenie jelit u kota – leczenie 6. Jak pomóc kotu w domu? Kontrola wagi Podawanie leków Odpowiednia dieta 7. Zapalenie jelit u kota – o tym musisz wiedzieć Jaka jest przyczyna IBD? Dotychczas etiologia nieswoistego zapalenia jelit nie została dokładnie poznana. Uważa się, że rozwój choroby zapalnej jelit u kotów, podobnie jak ma to miejsce u ludzi i psów, jest wynikiem interakcji pomiędzy czynnikami środowiskowymi oraz układem immunologicznym związanym z błoną śluzową układu pokarmowego u wrażliwych osobników. Jest wielce prawdopodobne, że istotną rolę odgrywają również czynniki genetyczne. U chorych kotów opisywano występowanie różnego rodzaju zaburzeń w składzie i liczbie mikroflory jelitowej. Podział IBD Podział nieswoistego zapalenia jelit zależy od typu komórek zapalnych, które dominują w blaszce właściwej błony śluzowej jelit. Możemy wyróżnić tutaj limfocytarno-plazmocytarne zapalenie jelit cienkich (LPE), limfocytarno-plazmocytarne zapalenie jelit cienkich i okrężnicy, limfocytarno-plazmocytarne zapalenie okrężnicy (LPC) oraz eozynofilowe zapalenie żołądka, jelit cienkich i okrężnicy (EGE). Jakie są objawy IBD? Zapalenie eozynofilowe Objawami eozynofilowego zapalenia jelit u kota mogą być okresowe wymioty, biegunka, brak apetytu, chudnięcie. U około 50 % kotów z eozynofilowym zapaleniem żołądka i jelit pojawiają się krwiste lub smoliste stolce. W badaniu klinicznym można wyczuć zgrubiałe pętle jelit. Przyczyną tego rodzaju zapalenia mogą być pasożyty, tło immunologiczne – alergia pokarmowa, nieprawidłowe reakcje na leki. Zapalenie limfocytarno-plazmocytarne Reakcja immunologiczna na bodźce środowiskowe stanowi najprawdopodobniej czynnik rozpoczynający stan zapalny w obrębie żołądka i jelit. Elementem inicjującym mogą być bakterie jelitowe. Objawami limfocytarno-plazmocytarnego zapalenia żołądka i jelit mogą być: okresowe, przewlekłe wymioty, drugim najczęstszym objawem jest przewlekła biegunka z jelit cienkich, następnie brak łaknienia (czasami występujący naprzemiennie z objawami wzmożonego apetytu), utrata masy ciała, okazjonalnie krwiste wymioty, krwiste i smoliste stolce. Przyczyną tego rodzaju zapalenia mogą być czynniki zakaźne takie jak Giardia, Salmonella, Campylobacter i mikroorganizmy tworzące prawidłową florę bakteryjną; czynniki dietetyczne (białka mięsa, dodatków żywieniowych, sztucznych barwników, środków konserwujących, białek mleka oraz glutenu). Jak zdiagnozować nieswoiste zapalenie jelit? Rozpoznanie IBD niestety nie jest zbyt proste. W wywiadzie możemy dowiedzieć się od opiekuna, że od dłuższego czasu pojawiają się u pupila biegunki i wymioty. Charakterystyczne dla nieswoistego zapalenia jelit jest okresowe pojawianie się objawów, a następnie ich uspokojenie. Choroba pojawia się najczęściej u kotów powyżej 7 roku życia, ale nie oznacza to, że może nie pojawić się u młodszych kotów. W związku z tym, że objawy takie jak wymioty czy biegunka są mało swoiste, należałoby wykonać podstawowe badania krwi, test na zapalenie trzustki, sprawdzenie poziomu hormonów tarczycowych, witaminy B12 i kwasu foliowego. Dobrym pomysłem jest także badanie kału na obecność pasożytów. Jeśli chcemy wykluczyć obecność ciała obcego w żołądku czy jelitach (przy obcym ciele objawy są bardzo podobne), należy wykonać zdjęcia RTG z kontrastem. Pomocne jest także dokładne USG jamy brzusznej. Dieta eliminacyjna pozwala wykluczyć alergię pokarmową lub nieprawidłową reakcję na pokarm. W diagnostyce wykorzystuje się również badanie endoskopowe, które umożliwia potwierdzenie lub wykluczenie obecności enteropatii, poprzez stwierdzenie obecności lub braku takich zmian makroskopowych, jak: przekrwienie, kruchość, obecność nadżerek, znaczne pofałdowanie powierzchni błony śluzowej przewodu pokarmowego. Wszystkie te badania mogą nam jedynie zasugerować, że mamy do czynienia z IBD. Jedyną pewną metodą na potwierdzenie diagnozy jest biopsja jelit i badanie histopatologiczne. Zapalenie jelit u kota – leczenie Jeśli kot jest odwodniony i nie może pobierać nic doustnie ze względu na wymioty, wówczas podaje się każdy rodzaj zbilansowanego płynu wieloelektrolitowego, w pozostałych przypadkach dobiera się płyn w zależności od chorób współistniejących. Zmiany dietetyczne stanowią kluczowy element leczenia. U pacjentów z rozległymi zmianami w jelitach może zachodzić konieczność wprowadzenia całkowitego odżywiania pozajelitowego do czasu uzyskania remisji. Diety jednoskładnikowe – zawierające składnik niewywołujący alergii można stosować u pacjentów, którzy nie wymiotują, ale mają umiarkowanego lub znacznego stopnia zapalenie żołądka i jelit. Jest to przydatne przy podejrzeniu alergii pokarmowej. Łatwostrawne diety z małą ilością źródeł substancji odżywczych są niezwykle istotne przy uzyskiwaniu remisji. Mogą być później stosowane jako diety bytowe po ustabilizowaniu pacjenta. Musisz wiedzieć, że jeśli Twój pupil cierpi na nieswoiste zapalenie jelit, u kota leczenie może obejmować przyjmowanie przez niego antybiotyków oraz leków hamujących stan zapalny jelit – z grupy sterydów. Po ustabilizowaniu pacjenta dawkę zmniejsza się do najniższej dawki działającej. Jak pomóc kotu w domu? Kontrola wagi Powinniśmy regularnie ważyć swojego kota, sprawdzać, czy nie chudnie. Jest to także ważne przy doborze odpowiedniej dawki leków. Obserwować czy ma apetyt, czy wymiotuje, czy ma biegunkę. Niestety nawet ustabilizowane zwierzęta mogą mieć swoje gorsze i lepsze dni i nie ma to związku z nieodpowiednim leczeniem czy niekompetencją lekarza. Podawanie leków Musimy pamiętać o regularnym podawaniu leków i stosowaniu się do zaleceń lekarza weterynarii. Często zdarza się, że przy nieswoistym zapaleniu jelit kot musi być cały czas na lekach, poprawiających jego komfort życia. Nigdy na własną rękę nie zmieniajmy dawki leków czy nie odstawiajmy ich nagle bez porozumienia z lekarzem weterynarii. Szczególnie jeśli chodzi o leki sterydowe – nigdy nie powinno odstawiać się ich nagle, zawsze trzeba najpierw powoli zmniejszać dawkę. Odpowiednia dieta Odpowiednia dieta w nieswoistym zapaleniu jelit jest kluczowa. Czasami trzeba sporo się nagimnastykować, żeby udało się dobrać odpowiednią karmę. Jednak jest to bardzo ważne, ponieważ koty z IBD mają dużo większy problem z wchłanianiem składników pokarmowych w porównaniu ze zdrowymi zwierzętami. Zapalenie jelit u kota – o tym musisz wiedzieć Należy pamiętać, że nieswoiste zapalenie jelit u kota jest grupą chorób o słabo poznanej etiopatogenezie. W celu postawienia prawidłowej diagnozy konieczne jest wykluczenie innych chorób przebiegających z podobnymi objawami, co wiąże się z koniecznością wykonania badań krwi i kału oraz diagnostyki obrazowej. Ostateczne rozpoznanie może być postawione wyłącznie na podstawie badania histopatologicznego. Pomimo że wiedza na temat IBD u kotów jest wciąż jeszcze bardzo ograniczona, udało się opracować protokoły terapeutyczne pozwalające na skuteczne kontrolowanie choroby u ogromnej większości chorych kotów. Ponieważ terapia choroby wymaga długotrwałego, a w wielu przypadkach nawet dożywotniego, regularnego podawania leków oraz ścisłego przestrzegania zaleceń dietetycznych, dobra współpraca z lekarzem weterynarii stanowi kluczowy element dla uzyskania zadowalających efektów terapeutycznych. Pomimo że terapia zwykle nie prowadzi do całkowitego wyleczenia, rokowanie co do możliwości zapewnienia choremu kotu dobrego komfortu życia jest zazwyczaj pomyślne. Czy mój kot ma alergię pokarmową? Czy mój kot ma alergię pokarmową? 09/13/2018Czy mój kot ma alergię pokarmową? Typowe objawy alergii pokarmowej obejmują: Problemy skórne- świąd i zaczerwienienie, obszary wyłysień lub właściwe uszkodzenia skóry Nawracające infekcje uszu Nasilenie problemu kul włosowych W rzadkich przypadkach, prolemy z oddychaniem Jeśli podejrzewasz, że Twój kot może cierpieć na alergię pokarmową, koniecznie skonsultuj się z lekarzem weterynarii. Nigdy na własną rękę nie przeprowadzaj prób pokarmowych, ponieważ mogłyby one doprowadzić do problemów lub niedoborów pokarmowych- lub też Twój kot może mieć inny problem zdrowotny, wymagający odmiennego postępowania. Rozpoznawanie alergii pokarmowej Najbardziej skuteczną metodą diagnozowania alergii pokarmowych u kotów jest dieta eliminacyjna. Zwierzę zaczyna otrzymywać specjalną hydrolizowaną karmę (taką jak PURINA® PRO PLAN® VETERINARY DIETS Feline HA St/Ox Hypoallergenic), w której cząsteczki białka są tak niewielkich rozmiarow, że są niezdolne do wywołania reakcji alergicznej. Alternatywnie, w celu wykazania nietolerancji pokarmowej, można zastosować karmę zawierającą białka i węglowodany, których Twoje zwierzę dotychczas nie jadło. Jeśli na nowej diecie objawy zanikają lub następuje istotna poprawa, można śmiało wziąć pod uwagę alergię pokarmową. Czas trwania diety eliminacyjnej zależy od rodzaju problemu. Na przykład, w przypadku objawów skórnych specjalną dietę należy utrzymywać na ogół przez 4- 12 tygodni. Ta karma to jedyna rzecz, którą zwierzę dostaje do jedzenia podczas próby, nie wolno więc podawać żadnych przysmaków. Stosowanie się do takiej diety może być niezwykle trudne, szczególnie gdy masz więcej niż jednego kota. Jeśli więc złamiesz jej zasady, bądź szczery, jak również skonsultuj się z lekarzem, gdy zwierzę nie będzie chciało jeść nowej karmy. Po zakończeniu próby pokarmowej Na zakończenie próby, lekarz będzie chciał poddać zwierzę ponownemu badaniu. W przypadku stwierdzenia braku poprawy brane będą pod uwagę inne choroby. Jeśli nastąpi poprawa, lekarz może zalecić stopniowy powrót do białka w diecie i monitorowanie reakcji na nie. Jeśli objawy powrócą po ponownym podaniu poprzedniej karmy, możliwe, że odkryliście przyczynę- chociaż zawsze istnieje możliwość, że problem dotyczy więcej niż jednego rodzaju pokarmu. Ustal właściwą dietę Twojego kota Gdy składniki odpowiedzialne za wystąpienie problemów zostały zidentyfikowane, będziesz mógł wraz z lekarzem weterynarii zdecydować, która karma będzie właściwym wyborem dla długotrwałego, zdrowego żywienia Twojego kota. Jeśli objawy u Twojego kota były bardzo ciężkie, a dieta spowodowała ich złagodzenie, wspólnie z lekarzem możecie zadecydować o długotrwałym kontynuowaniu żywienia specjalną hydrolizowaną dietą.

alergia pokarmowa u kota zdjęcia